Op vrijdag 17 december 1948 is de Sportraad van Delft opgericht in “De Bourdon” op de Oude Delft 151. Zo stond het aangekondigd in dagblad De Tijd van 16 december 1948, die we vonden in het digitale archief van kranten.
Inleiding
De eerste Nieuwsbrief van de Sportraad van Delft (verder Sportraad) verscheen in september 1972. Eerst als A4-tjes en later in 1986 als een boekje in A5-formaat met meer ruimte voor adverteerders en reclame van de sportclubs. Bij de 100ste uitgave in 1991 besloot het toenmalige bestuur het uiterlijk van het blad te moderniseren en kreeg het de naam “De Sporter”, hét informatieblad voor sportief Delft. Het blad verscheen in het begin 10x en later 6x per jaar en weidde breed uit over alles wat er gebeurde in de sport, de vele sportonderscheidingen en interviews daarbij tot en met Olympische spelen toe, vaak 40 pagina’s dik. In 2014 verscheen de laatste uitgave, nummer 230. De leden zouden voortaan per email geïnformeerd worden. Sinds 2009 wordt er een jaarverslag gemaakt. Deze jaarverslagen zijn te vinden op website van de Sportraad onder Documenten.
In het papieren archief van de Sportraad zijn vele nieuwsbrieven bewaard gebleven. Het was met name Anton W. Brouwer, die de verslaglegging had gedaan over de Sportraad in al die jaren. Naast zeer vele andere artikelen beschreef Anton de complete geschiedenis van de Sportraad in de jubileumnummers van het 40- en 50-jarig bestaan van de Sportraad. Het geeft een mooi inzicht in het reilen en zeilen van de Sportraad van Delft door de jaren heen. Daarbij heeft Delft vele wereldkampioenen voortgebracht en (Para)Olympische gouden medailles veroverd. Te veel om op te noemen. Hieronder een samenvatting om een indruk te krijgen wat er allemaal speelde bij de Sportraad sinds haar oprichting. Het pretendeert zeker niet compleet te zijn.
___________________________________________________________________________________
1945 – In de naoorlogse jaren was de wens voor aanleg van meer sportaccommodaties
In augustus 1945 kwam uit een groep sportminnende Delftenaren de wens naar voren om d.m.v. een gezamenlijke actie met de gemeente één groot complex sportterreinen en een sporthal te verwezenlijken. Helaas bleek de Prinsenstad weinig rijp voor deze gedachte. Het duurde tot in 1948 voordat er een ambtenaar Lichamelijk Opvoeding en Sport werd benoemd en men er toch prijs op stelde dat er een coördinerende instantie moest komen.
17 december 1948 gingen 32 vertegenwoordigers van de Delftse sportverenigingen om de tafel zitten om te spreken over het verdere beleid en tot oprichting van de ‘Sportraad’. Een jaar later worden de statuten en het huishoudelijk reglement vastgelegd en de maand erna wordt het eerste bestuur geïnstalleerd met J.W. van der Ende als voorzitter.
In 1950 werd de ambtenaar L.O. en Sport als vertegenwoordiger van de gemeente, benoemd in het Sportraad-bestuur. Vanaf 1950 kreeg Delft elk jaar een sportmanifestatie in de Stads Doelen met prominente sporters. Ook werden er in die jaren lezingen georganiseerd door de Sportraad over “De lichamelijke opvoeding en de plaats die sport daarbij inneemt” en ‘Het werk van de bureaus voor de medische sportkeuring”. Er werd gestart met een cursus ”Jeugdleiding in de sportverenigingen”.
De sport had in de vroege jaren vijftig weinig belangstelling van de overheid. Daarom werd in 1953 een rapport van de Sportraad gepresenteerd aan het College van B. en W. dat veel stof deed opwaaien. Het ging over terreinhuren, aanleg en onderhoud sportvelden, bouw gymnastieklokalen en sporthal, tarieven zwemmen, aanleg hockeycomplex aan Van der Dussenweg, het sportpark Brasserskade en de speelvelden bij nieuw te bouwen scholen. Ook werd er de nodige kritiek uitgeoefend op het financiële beleid t.a.v. de sport van de gemeente Delft. In die jaren waren de sportvelden gelegen tussen het laantje van Vollering en de Kogelgieterij totdat het bebouwd moest gaan worden. Atletiek, Handbal en Voetbal verhuisden naar de Brasserskade, Korfbal naar sportpark Biesland, en de Hockey naar sportpark bij Van der Dussenweg. Binnensporten waren er nauwelijks, maar de behoefte groeide. Er was alleen de sportzaal op Nieuwelaan.
In de jaren daarna wordt het nieuwe kegelhuis in de tuin van de Stads Doelen geopend en wordt het hockeycomplex (Hudito en Ring Pass) en het sportpark aan de Brasserskade (o.a. DHC, AV-40, DHL en DVC) officieel in gebruik genomen.
In 1959 wordt de eerste Sportraadbeker uitgereikt. De Delftse Studenten Hockeyclub, was in 1958 landskampioen geworden. In de jaren erna volgen vele verschillende soorten sportonderscheidingen.
Bekijk het Historisch overzicht van alle uitreikingen Eremedailles.
___________________________________________________________________________________
1960 – De jaren zestig kenmerkten zich door grote maatschappelijke veranderingen met meer vrije tijd en meer sportclubs.
Pinksteren 1963 werd voor de 10de keer het scholierenkorfbaltoernooi gehouden. Ook Tafeltennis en Volleybal hielden voor de schooljeugd hun jaarlijkse toernooien. Concordia organiseerde in de Paasvakantie al voor de 25ste keer het voetbaltoernooi voor scholieren en hield dat meer dan een halve eeuw vol.
Maart 1965 werden nieuwe statuten aangenomen op een Buitengewone Ledenvergadering. De federaties (diverse sporten in een orgaan) werden ontbonden en Secties kwamen daarvoor in de plaats met voor iedere sport zijn eigen vertegenwoordiging. Zes bestuursleden vormde het Dagelijks bestuur en de overige leden het Algemeen bestuur. Ook werd er in dat jaar de Contactcommissie Sportaangelegenheden door de wethouder geïnstalleerd, hierin zaten zowel Sportraadleden van het dagelijks bestuur, als de wethouder (voorzitter) en enkele ambtenaren van de gemeente Delft en de hoofd gemeentelijke plantsoenendienst. In deze structuur van de Sportraad zijn de secties waarin verenigingen zijn ingedeeld de kracht van de Sportraad. Daar worden ideeën geboren en adviezen voorbereid.
In 1966 werd de benoeming van de eerste ambtelijke secretaris bekend gemaakt en aan de Sportraad toegevoegd als bestuurslid. En jaar later bereikt de Sportraad het heuglijk nieuws dat de gemeenteraad een jaarlijkse subsidie heeft toegekend. De rol van de Sportraad, waarmee men in 1948 begonnen was die van pressure-group, die naarmate meer gemeentelijk erkenning verkregen was, verruild werd voor “de stem van het sportveld”. Het gemeentelijkbeleid in die jaren was “alleen maar” een accommodatiebeleid. Er was een groot tekort aan adequate wedstrijdruimtes voor zowel sportverenigingen als voor gymzalen voor scholen. De Sportraad stelde hierover een rapport op aan de gemeente.
In dat jaar deden meer dan 1100 kinderen mee aan de jaarlijkse, door de sectie zwemmen georganiseerde, schoolzwemwedstrijden in het zwembad ’t Korft. De jaarlijkse sportuitwisseling tussen Amersfoort en Leiden naderde zijn einde na een traditie van 15 jaar. De Delftse Stien Baas-Kaiser wordt wereldkampioen en geëerd in Delft. Stien Kaiser werd een pionier voor het vrouwenschaatsen in ons land en behaalde een imposante erelijst met vele wereldtitels en Olympische medailles. Basketbal is een jonge, doch niet meer weg te denken, sport in opkomst in Nederland. Redeoss, de Revalidatie Delft en Omstreken Sport en Spel, wordt opgericht met een breed scala van activiteiten en voor mensen met een lichamelijke of motorische beperking. Hun slogan was: Winnen van jezelf!
In 1969 is de opening van het instructiebad en de sporthal Buitenhof. In 1971 wordt het Tenniscomplex ‘De Delftse Hout’ feestelijk geopend door de wethouder. De heer W.T. Brummer neemt dat jaar afscheid van het bestuur na een periode van meer dan 25 jaar, inclusief de pré-Sportraad periode. De Sportraad brengt een advies uit aan B. en W. betreffende de plaats voor een 2de sporthal in Delft. De Sportraad en haar secties spraken zich unaniem uit voor de Brasserskade.
___________________________________________________________________________________
1970 – De jaren zeventig waren de gouden jaren van de sport in Delft.
In deze jaren was er nog een verplichte medische sportkeuring alvorens lid te kunnen worden van een sportvereniging teneinde deel te kunnen nemen aan wedstrijdcompetities. Er kwam steeds meer aandacht voor de sporthygiëne.
In 1972 besloot het bestuur tot uitgave van een eigen periodiek om zo de communicatie tussen de verenigingen onderling en ook naar buiten toe sterk te verbeteren. Anton W. Brouwer werd verzocht dit blad te redigeren.
In dit jaar organiseerde de Sportraad wederom een grootse Sportgala-Avond met de uitreiking van de jaarlijkse sportbeker. Door verschillende secties werden demonstraties verzorgd: o.a. atletiek, basketbal, gewichtheffen, zaalhockey, korfbal, schermen, taekwondo, tafeltennis, taekwondo, tafeltennis, trampolinespringen, turnen, zaalvoetbal, volleybal, en zit-basketbal.
| Anton W. Brouwer († 2015), afkomstig uit de zwemwereld, was binnen de Sportraad bestuurslid van 1964 tot 2006. In die periode was hij onder meer secretaris (1965-1972) en vicevoorzitter (1978-2006), alsmede redacteur van het blad ‘De Sporter’ (1972–2012). Gedurende al die jaren verzorgde Anton eigenlijk in zijn eentje de totstandkoming van dit blad. Voor zijn geweldige staat van dienst werd Anton terecht benoemd tot Erelid van de Sportraad. |
Terwijl de bouw van de 2de sporthal aan de Brasserskade vorderde, verzorgde de Delftse Watervrienden, met toestemming van NSF, voor alle Delftse sportverenigingen een ABO-cursus. De Sportraad – met een 15-tal secties – bracht, op verzoek van B. en W., advies uit over de Beleidsnota Sport. Ook kwam een werkgroep van de Sportraad met een advies over de Jeugdsportsubsidieregeling en na veel inspanning kwam er een nieuwe regeling tot stand met goedkeuring van de gemeenteraad.
In 1974 gaan de verenigingen Fortuna en Hudito het complex aan de Kruithuisweg bespelen. De eerste paal voor de 2de sporthal aan de Brasserskade wordt geslagen en in mei 1975 werd deze feestelijk geopend.
De enquêteresultaten worden gepubliceerd over een onderzoek onder de sportverenigingen betreffende de spreiding van toekomstige sporthallen. Naar aanleiding hiervan wordt een werkgroep ingesteld voor de 3de sporthal met aandacht voor een ruimte voor de denksport.
In september 1975 kwam er voor het eerst een professionele kracht in dienst van de Sportraad dankzij een door de gemeente Delft toegekende subsidie voor administratieve – en secretariële ondersteuning. Ook de trimsport doet zijn intrede. Er wordt aandacht besteed aan een ‘nieuw’ begrip: “sportieve recreatie”. De verenigingen waren in eerste instantie sceptisch om ook trainers op te leiden voor de recreatiesport. De Sportraad bleef achter haar doelstelling staan om zoveel mogelijk mensen in beweging te krijgen, ongeacht de vorm.
In juli 1976 trad de ‘Nieuwe wet op vereniging’ in werking. Het omvatte het rechtspersonenrecht. Voor alle verenigingen en ook de Sportraad zelf was het noodzakelijk hun Statuten en Huishoudelijk reglement aan te passen.
In 1978 verdiepte de Sportraad zich in de gewenste en benodigde prioriteiten t.a.v. het tot stand brengen van sportaccommodaties. Naar aanleiding van dit onderzoek verzocht B. en W. aan de Sportraad, zo mogelijk jaarlijks, een dergelijke prioriteitenlijst op te stellen.
In dit jaar (1978) werd eindelijk de eerste paal geslagen voor zwembad Kerkpolder. Na 17 jaar aandringen, werd uiteindelijk samen met de gemeente Schipluiden de krachten gebundeld en begonnen aan een gezamenlijk zwembad.
| In juli 1977 werd Frits M.M. Waser († 2008) de nieuwe voorzitter. Frits Waser was al bestuurslid sinds 1964 en bleef tot 1990 voorzitter van de Sportraad. Voor zijn enorme verdienste werd hij in 1990 Erelid van de Sportraad. |
In oktober 1977 gaf de Sportraad Delft een boekje uit onder de titel ‘Sportieve recreatie en georganiseerde sport’. In 1978 organiseerde de Sportraad weer enquêtes en hoorzittingen om informatie te verzamelen over activiteiten en behoeftes bij de clubs. Deze informatie werden in adviezen en rapporten doorgegeven aan B. en W. In dit jaar wordt het tennispark aan de Van der Dussenweg als het zwembad Kerkpolder geopend. Elke Delftenaar en Schipluidenaar kon kennismaken met het nieuwe zwembad en drie dagen gratis zwemmen. DHC slaagt erin door te dringen tot de hoofdklasse van de zondagsamateurs. In 1979 werd de Sportraad ingeschreven als vereniging in de kamer van Koophandel.
___________________________________________________________________________________
1980 – In de jaren tachtig groeit de sport uit tot volwaardige sector waar veel geld in om gaat. Het sportaanbod wordt gedragen door sportclubs en vrijwilligers in een complexer wordende omgeving.
De gemeente wilde voor het gebruik van het sportcomplex Tanthof te maken hebben met één grootgebruiker. Er kwam een Stichting voor beheer en exploitatie. Het veldentekort bij Kerkpolder bleef de gemoederen bezighouden. Zo ook de 3e sporthal. De gemeente en de Sportraad stonden in de jaren tachtig echter lijnrecht tegenover elkaar als het ging om de bouw van de 3e sporthal. Terwijl de financiering geheel rond was en Fortuna in staat was voor 1 miljoen gulden de hal neer te zetten, bleef het gesteggel. Naar jaren gekibbel en nieuw onderzoek, gaat Fortuna uiteindelijk in 1987 zijn eigen sporthal bouwen.
Beginjaren tachtig kenmerken zich door teruggang en soberheid. Met afgrijzen wordt geconstateerd dat reclame (die soms zelfs afkeer opriep) en sponsoring haar intrede doet in de sport. De Sportraad reageerde teleurgesteld op een nota Sportbeleid; over de willekeurigheid van omgaan met door de Sportraad ingebrachte vraagstukken en uitgebrachte adviezen; welke waarde er gehecht werd aan de structurele vormen van overleg en welke waarde Sportraadadviezen en andere pennenvruchten in en op de uiteindelijke besluitvorming zouden hebben. Zo waren er hete hangijzers bij Concordia over de gewenste golfcourse, het voortbestaan van het DHC-stadion, de tarieven van het zwembad, het afstoten van zwembaden, de verpachting van Tennispark Delftse Hout, het aanleggen van de sportvelden Kerkpolder etc. De onvrede binnen de sportwereld over het gemeentelijk sportbeleid was bevestigd met een handtekeningenactie door de besturen en de leden van de sportverenigingen.
In de drukbezette Algemene Ledenvergadering van 1981 ontbraken de wethouder en de burgemeester niet. De malaise in de sportwereld was niet alleen plaatselijk, ook landelijk waren er bezuinigingen. Kortingen en tariefsverhogingen kenmerkten deze jaren. De focus van de Sportraad was erop gericht de schade voor de Delftse sportwereld zoveel mogelijk te beperken. De verkiezingsprogramma’s van 9 politieke partijen werden geanalyseerd op sport. Frappant was wel dat juist in deze woelige jaren Delft in 1983 werd uitgeroepen tot Sportstad van Nederland.
Lichtpunt in die jaren was dat V.V. Full Speed haar accommodatie in Kerkpolder in gebruik nam en er meer ruimte op de Brasserskade kwam voor DVC en DKIJV.
Er werd met de Stichting Belangenbehartiging buitenlandse werknemers gesproken over de sportbeoefening van buitenlandse werknemers en hun kinderen. Het ging o.a. om een groep ‘tweede generatie’ buitenlanders.
In 1982 kreeg de Sportieve integratie een kans zich te manifesteren. Integratie tussen gehandicapte en niet-gehandicapten was het doel: zwemmen, badminton, rolstoelhockey, zitvolleybal en rolstoelbasketbal. Een algemene sport- en spelinstuif completeerde dit fantastisch gebeuren.
In 1984 ging een lang gekoesterde wens van de gemeenteraad in vervulling namelijk dat de vergaderingen van de Contactencommissie sportaangelegenheden openbaar werden. Er wordt aandacht besteed aan: “Ik rook niet, ik sport”. Het zou bijna 40 jaar duren voordat er serieus gesproken wordt over een Rookvrije Generatie Kinderen.
In 1985 bleek, dankzij inspanning van de wethouder, de jeugdsportsubsidiepot weer gevuld zou worden met 100.000, – gulden. In dit jaar ging de Sportraad voor het eerst in haar bestaan aandacht schenken aan de verkiezingsprogramma’s van de politieke partijen in Delft. Met name de paragraaf over sport zou vergelijkenderwijs onderzocht en gepubliceerd worden. Later vond er een forumavond plaats met de politieke partijen om over een 4-tal stellingen te discussiëren.
In oktober ’85 vierden drie verenigingen hun eeuwfeest: Omni-sportvereniging Concordia, roeivereniging “De Delftsche Sport” (DDS) en herengymnastiekvereniging Sparta. Hudito nam zijn eerste kunstgrasveld in gebruik.
Door de herindeling van sportpark Biesland konden er nu vier sportclubs terecht: DKC, DES, Excelsior en nieuwkomer DRC’74 (rugby). Wederom verscheen er een rapport, uitgebracht door een onafhankelijk bureau, over de exploitatie en verbetering van de sporthallen.
In ’86 werden de statuten en huishoudelijk reglement aangepast om de slagvaardigheid van de Sportraad te vergroten. Er werd afscheid genomen van de oude structuur van werken waarbij het Algemeen bestuur bestond uit afgevaardigden van de circa 15 (op papier zelfs 36) secties en waaruit het Dagelijkse bestuur werd gekozen. Dit recht is nu voorbehouden aan alle aangesloten verenigingen. De contacten met de secties werd wel gehandhaafd met dien verstande dat secties worden uitgenodigd als over hun sport gesproken zal worden.
Opschudding veroorzaakte de voorgenomen verhuizing van de sportverenigingen op het sportpark Oudelaan.
In ’88 sluiten de gemeente Delft en de Sportraad een samenwerkingsovereenkomst af waarbij de directe contacten anders georganiseerd zouden worden. Ook zou de gemeente gaan participeren in het Mededelingenblad van de Sportraad.
De campagne “Delft, stad in beweging” van de gemeente en de Sportraad met verschillende sportactiviteiten, krijgt een steeds grotere steun van de verenigingen. Het wordt een groot succes. Het squashcentrum op sportpark Brasserskade wordt met feestelijk vertoon geopend. EDH wordt Nederlands kampioen veldhandbal.
___________________________________________________________________________________
1990 – De gemeente gaat zelf aan de slag en zegt de samenwerking op. Er komen meer commerciële aanbieders. De Sportraad staat onder druk.
De Sportraad poogde in die jaren de bereikbaarheid, de veilige verlichting en de slecht verlichte sportparken bij de gemeente aan te kaarten. In 1990 werd Sportpark Tanthof aangelegd (KFC’71, SEP en Vitesse Delft) en de sloop van het DHC stadion werd afgefloten.
Gemeente Delft nam zwembad Kerkpolder in eigen beheer. Tennishal Delftse Hout en Midi (Delftse Hout) en Blue Birds (Mekelweg) openden hun nieuwe sportcomplexen.
Per 1 januari 1993 zegde de gemeente Delft de samenwerkingsovereenkomst met de Sportraad op. Hierna rees de vraag of de Sportraad nog wel een reden van bestaan zou hebben en of zijn taken nog wel goed uitgevoerd konden worden door het wegvallen van financiële ondersteuning en de onderbezetting van het bestuur. Op de ALV werd unaniem besloten dat de Sportraad de vertegenwoordiger en de spreekbuis moest blijven voor en van de Delftse sportwereld. De Sportraad Nieuwe Stijl was geboren met een aantal aangepaste taken.
In 1996 tijdens het 750-jarig bestaan van de stad Delft was er voor de sportliefhebber genoeg te beleven. Er waren 7 zondagen vastgesteld waarop ieder iets van zijn gading kon vinden.
De Sportraad maakte schriftelijk bezwaar tegen de voornemens van B. en W. op bezuinigingen op schoolzwemmen en de werkzaamheden van vakleerkrachten. Om tot nieuw overleg met de gemeente te komen, werd er de “Startbijeenkomst Sportvisie” gehouden en de organisatie meer gebaseerd op Clusterindelingen.
Nieuwe cursussen voor de Delftse sportverenigingen, zoals EHBO, Blessurepreventie, bandageren/tapen stonden zeer in de belangstelling. Dit dankzij een subsidie van de gemeente. De Sportraad maakt een 12-tal nieuwe clusterindelingen om verenigingen een eigen vertegenwoordiger te geven binnen de Sportraad. In 1999 lanceert de Sportraad haar eigen website.
Het nieuwe clubhuis DHC, het Sportfondsenbad met sauna en De Beuk voor de roeivereniging Proteus Eretes werden in gebruik genomen. In 1998 opende sv Wippolder een grandioos nieuw sportcomplex. De fusie tussen DVC en BEC is een feit. De fusievereniging zal verder spelen in de kleuren van BEC, onder de naam DVC. De Delftsche schaakclub DSC verhuist naar het nieuwe denksportcentrum Sebastiaansbrug. Later volgt ook de damclub DOS. In 1999 begint Hudito met G-hockey voor lichte verstandelijke en/of lichamelijke handicap.
De overheid omarmt de breedtesport. In een brief van ministerie VWS over de breedtesport wordt sport gezien als een middel in een lokale integrale benadering voor onderwijs, naschoolse opvang, criminaliteitspreventie, revalidatie, en gezondheidszorg.
___________________________________________________________________________________
2000 – Groei in andere vormen van sportaanbod: de sportschool, urban sports en de ongebonden sporter. Het is een uitdaging om al die organisatievormen te verbinden en namens de gehele sportsector te kunnen spreken.
De Sportraad heeft haar onvoorwaardelijke steun gegeven aan het project ‘Sportvisie 2000+6’. Het in 1999 gestarte project Sportvisie 2000 krijgt daarmee een vervolgtraject dat binnen 6 jaar moet leiden tot concreet en echt uitgevoerde voorstellen. De boodschap luidde: “Zorg dat zoveel mogelijke mensen gaan sporten en biedt betere passende mogelijkheden aan”. Maar ook: “Breng sport terug naar de wijken en zorg dat sportclubs multifunctioneel worden”. Er werden vier werkteams ingesteld: de sport, de allochtonen, het onderwijs en het ouderen- en jongerenwerk.
In de begin jaren van deze eeuw draagt de gemeente steeds vaker het onderhoud van sportcomplexen over aan verenigingen, zoals bij Blue Birds, sportpark Biesland (DKC, DES, Excelsior en RC Delft) en Fortuna. De komst van de sporthal bij sv Wippolder vormt samen met de bouw van de soortgelijke hallen op de sportterreinen Kerkpolder en Tanthof-Zuid een flinke impuls voor de zaalsporten. De verenigingen Delft (voetbal), Delta (volleybal) en EDH (handbal) gaan samenwerken in de sporthal op het sportcomplex Kerkpolder. In Delft lijkt het goed gesteld met de moderne sporthallen en sportvelden.
Er wordt in die jaren veel aandacht besteed aan de nieuwe Drank- en Horecawet voor sportkantines in eigen beheer en het bijbehorende examen Sociale hygiëne. Meer organisaties gaan zich bezighouden met sport, maar op een andere manier dan sportverenigingen. De vorming van de Brede Welzijnsorganisatie Delft (BWD) vergroot de mogelijkheden om activiteiten te bundelen. Kinderopvang en Sport is een goed voorbeeld. Het besef groeit bij sportclubs dat er ook gekeken moet worden naar multifunctionaliteit en samenwerking.
Het jaar 2004 wordt uitgeroepen tot ‘Jaar van de Sport’ en moet bruisen van sport-, spel- en beweegactiviteiten. Fortuna organiseert en neemt deel aan de Europacup Zaalkorftoernooi. Fortuna wint na een “golden goal” de Europacup en wordt later in het seizoen wederom landskampioen.
In 2005 organiseert de Sportraad een Sportpolitiek forum. Zeven partijen gaven acte de présence. Zo passeerde een terugblik op Sportvisie 2000+6 de revue en werd duidelijk dat de Sportraad steviger aan de bel kan trekken om de politici beter op de hoogte te brengen van de perikelen in de sportwereld.
Midi wordt wederom Nederlands kampioen en ook bij Tae Kwon-do worden veel prijzen gewonnen. Het sportpark Brasserskade gaat voor miljoenen op de schop, dat is de gemeente met de elf sportverenigingen overeengekomen. Vijf grasvelden worden omgezet naar kunstgrasvelden. Ook komt er een eigen plek voor de golfsport en wordt de atletiekbaan bij AV’40 gerenoveerd en de sociale veiligheid verbeterd. De Sportraad is zeer content dat de gemeenteraad heeft ingestemd met haar voorstel om € 200.000 lastenverlichting voor de Delftse sportverenigingen te realiseren.
Delft is de Sportgemeente voor het jaar 2008 geworden van de middelgrote steden. Een vermelding waar de gemeente maar ook de Sportraad en de sportverenigingen trots op mogen zijn. Het voortbestaan van de vrouwenvoetbalclub KFC’71 hangt aan een zijden draadje. Er komt een sporthal bij Tanthof met hoofdgebruiker Kratos’08.
In voorjaar 2009 verscheen de nota “Bewegen, Spelen en Sporten 2009-2012, De Rode Draad” van de gemeente. De sportnota is zeer ambitieus en de realisatie ervan zal een intensieve betrokkenheid van alle betrokken partijen vergen. Tijdens de implementatie van de Sportnota wordt de zogenoemde GR500 opgericht waarin de verenigingen met meer dan 500 leden deelnemen. Ook de Sportraad en de gemeente participeren.
In 2010 heeft Delft een beweegcoach benoemd, die mensen één op één gaat begeleiden om te gaan Sporten én Bewegen. Ook zijn in Delft de eerste combinatiefunctionarissen gestart met hun werkzaamheden bij scholen en verenigingen. MVV (Maatschappelijk Verantwoord Verenigen) doet zijn intrede en maakt het mogelijk zich breder maatschappelijk te gaan ontwikkelen tot een gezonde en moderne vereniging, waarbij de kernactiviteit van de vereniging centraal blijft staan. Ze gaan actiever aan de slag met normen en waarden, sportiviteit en respect.
In 2011 vond een clusteroverleg plaats met een 4-tal verenigingen op het sportpark Kerkpolder om meer samen te werken.
De Sporter (het informatieblad voor sportief Delft – een uitgave van de Sportraad van Delft) verschijnt in 2014 nog éénmaal (nummer 230) alvorens het bestuur het besluit nam om ermee te stoppen. Een jaar later overlijdt Erelid Anton W. Brouwer, 40 jaar redacteur.
In september 2014 heeft het college de bestuurlijke opdracht ‘Toekomstbestendige Sport’ vastgesteld en heeft het college ingestemd met de start van een proces om inzicht krijgen in de bezuinigingsmogelijkheden ten aanzien van sport. Onderzoek toonde ook aan dat de kwaliteit van de sportaccommodaties in Delft er niet goed voor staat.
In de ALV van 20 april 2015 wordt het voorstel tot Statutenwijziging door de aanwezigen lid-verenigingen goedgekeurd.
Het Bestuur van de Sportraad Delft organiseerde in 2017 ‘het Delftse Sportcongres’ over het concept “Visie Sport en Bewegen 2017-2025” van de gemeente. Begin 2018 stelde de Gemeenteraad de gemeentelijke nota vast na wat wijzigingen. Daarna werd het ‘Uitvoeringsplan Sport & Bewegen van de Gemeente Delft 2018-2025’ vastgesteld. Drijver en Partners heeft Investeringsagenda Sportaccommodaties opgesteld in nauwe samenwerking met sportverenigingen en de Sportraad van Delft.
In 2018 hield de Sportraad in samenwerking met de sportcampagneleider van NOC*NSF een drukbezocht Sportpolitiek Forum, waarbij alle in de gemeenteraad zittende lokale partijen en lid-verenigingen waren uitgenodigd
Elk kwartaal is er overleg tussen bestuursleden van de Sportraad van Delft en Delft voor Elkaar. Ook is er overleg met het bestuur van de Sportraad Rijswijk.
___________________________________________________________________________________
2020 – De overheid verwacht dat de sport verder gaat doorgroeien tot een sterke branche, die zelfbewust en toekomstgericht is en ook meer maatschappelijke vraagstukken kan oppakken.
Door het COVID-19 / coronavirus konden vele sportactiviteiten geheel of gedeeltelijk geen doorgang vinden. De Sportraad lanceert haar nieuwe website en logo en verbreedt haar missie naar “Sport én Bewegen’. Door de corona maatregelen was het niet haalbaar dat er activiteiten in het kader van de Nationale Sportweek gehouden konden worden.
In september 2020 is het Delftse sportakkoord gesloten. 28 partijen ondertekenden dit sportakkoord, waarmee Delft de handen ineensloeg om de sport te versterken en de maatschappelijke kracht van sport optimaal benutten. In het Delftse sportakkoord is er gekozen voor drie thema’s, namelijk: “sportstimulatie en innovatie”, “verenigingsondersteuning” en “sport en sociaal domein”. Vanuit het bestuur van de Sportraad van Delft nemen steeds een of twee verschillende bestuursleden zitting in ieder van de werkgroepen.
In april 2022 is Fortuna Delta Logistiek voor de zesde keer in haar historie landskampioen zaalkorfbal geworden. En zo bouwt elke sportclubs in Delft verder aan zijn eigen geschiedenis.
Tenslotte
In 1988 vraagt ambtenaar Sportzaken Piet van der Kruk, oud-olympiër en Nederlands kampioen gewichtheffer, in de jubileumuitgave zich af of de Sportraad 1998 gaat halen. Hij mijmerde over het feit dat de Sportraad zich meer moest gaan verjongen, versterken en niet blijven steunen op een kleine groep enthousiastelingen. Het zou niet misstaan als de Sportraad meer een eigen visie op het Delftse Sportbeleid zou ontwikkelen en in de toekomst meer naar de gemeente en de eigen achterban toe aangeven wat men wil. Op dit moment is het huidige bestuur van de Sportraad volop doende hier vorm aan te geven!
Delft 5 januari 2022, Frank Engering
Noot:
Getracht is enige chronologie in dit verhaal te brengen, waarmee Anton Brouwer mee begonnen was. Mochten er ondanks alles, toch nog onjuistheden voorkomen of een bijzondere gebeurtenis ontbreken, laat het ons weten a.u.b. Stuur een email naar info@sportraadvandelft.nl .